kunstpunt of eigenaardige gebeurtenissen punt in Nijeberkoop
Wildlife adventure punt is wellicht
beter in plaats van Kunstpunt.
Het lijkt de zomer van de wilde dieren in de tuin en ondefinieerbare
veranderingen.
We begonnen de zomer
met een jonge das in de tuin. Was rustig bezig in en om het huis en zag ineens
dat er iets amechtig lag te ademen achter in de tuin bij de ‘vogelhut’.
Ondertussen mijn lesje geleerd, na vele aanvallen van verschillende
diersoorten, liep ik voorzichtig dichterbij. En daar lag een das. Zou
binnen een half uur twee logeer jachthonden te logeren krijgen dus moest snel
handelen. 112 bellen of nee de dierenambulance was dat niet 114 of 144. Geen
idee, daar verscheen een nummer 0900-0245, het landelijke centrale nummer van de Dierenambulance, gebeld: “Ik heb een das in de tuin en
weet niet wat ik moet doen?”. DA: “De dieren ambulance bellen”. Ik: “dat doe ik
nu toch?”. DA: “Collega’s van ons komen naar u toe….”.
En na 20
minuten verscheen de dierenambulance, grote mand, grote handschoenen, vangnet
alles ging mee naar achteren naar de nog steeds amechtig ademende das. Voorzichtig werd hij opgepakt, meegenomen en naar de vogelopvang gebracht. Vraag me ook niet waarom, maar de vogelopvang vangt ook dassen op en geeft ze vleugels, want de das is ondanks de zorgvuldige behandeling toch doodgegaan.
Dat was dat, week
later een zwarte ree, een bijzondere mutant, minder zeldzaam dan dat ik dacht
maar toch. Zwarte reeën komen vaker voor, maar het blijft een verrassing om ze
te zien, dit is de tweede keer in de zes jaar dat we hier wonen dat ik er één
zie, het is een zeldzame kleurvariant, of melanisme. Al van rond de vorige eeuwwisseling zijn er meldingen bekend van zwarte
reeën. De kleurvariant stamt af van exemplaren uit Duitsland is mij verteld. Dan
was er nog een ijsvogel, een kiekendief en een spechtenpaartje maar als klap op
de vuurpijl ontdekte we bij het hond uitlaten een ringslang.
En dan vannacht ineens
een vreemde uitziende molshoop. De hond blafte en de kat kwam met een mol in
zijn bek door het kattenluik. Aan het gedrag van de altijd wat agressieve molen
merkte ik dat er meer aan de hand was. Maar het was 3 uur s’nachts ik vond het
wel prima het buitenleven hoeft niet 24 uur door te gaan. Bij het ochtend krieken loeide de kalveren die wilde brok dus moest ik eruit en daar lag een
niet definieerbare hoop…………. Gaat het om één van de bedreigende exoten die ons
land bedreigen als gevolg van de klimaatverandering. Ik ga het verder
uitzoeken.
Naast de witte Walibi,
de tijgers en losgebroken damherten (die we heel regelmatig zien) heeft het
gebied tussen Frankrijk en Egypte veel te bieden.
Reacties
Een reactie posten