Hoe hou ik hoop
Het is niet alleen de sloot, het is de uitlag van de verkiezingen, het lezen van de krant, de berichten in overige media. "Politiek en samenleving raken elkaar kwijt", zegt Avine Fokkers. Ze heeft gelijk, er is onvrede, onvrede over landelijke politiek, het oneens zijn met landelijk beleid. Maar zit de oplossing in het afschieten van de wolf, het uitstellen van de maatregelen met betrekking van stikstof. In de bijlage van Trouw van afgelopen weekend was econoom Ha-Joon Chang aan het woord. Hij zegt dat door 40 jaar neoliberalisme zelfzuchtig gedrag de norm is geworden. Terwijl we dat van nature niet zijn. Hij zegt dat doordat we niet willen samenwerken en er veel wantrouwen heerst het schade geeft aan economie en maatschappij. Ik denk weer aan de sloot van vanochtend, dood. Willen we dit gewoon laten gebeuren? Of zoals Chang het zegt: "Zijn we louter calculerende burgers, inhalende individuen of zijn we toch complexer en hopelijk beter".
Ik hoop dat laatste en dat al die BBB stemmers een wake up call is voor iedereen. Het ligt niet aan de ander, niet bij de ander, het gaat erom hoe we het samen anders willen gaan doen. Het niet voor ons uit gaan schuiven of zoals stikstofactivist Vollenbroek het zegt: "Van verschuiven van de stikstofdeadline naar 2035 zoals BBB wil, kan geen sprake zijn". De sloot is groen, de belangrijke bestuivers nemen met 50% af.
Gisteren reden we met de trein van Zurich door Duitsland terug naar Nederland. In Zwitserland, geen sneeuw, droogte, in Duitsland vele dode bomen. In Nederland grote groene vlakte waar niets meer leeft. Het ziet er groen uit maar is dood. Idealisten (zoals ik) die ijverig gestopt zijn met eten van alle dierlijke producten, eigen tuintjes proberen om te toveren tot kleine rommelige biotopen zonder gras maar met een gazon met vanalles, zijn in de minderheid. Dat bleek na de verkiezingsuitslag. Maar hoe dan nu verder? 40 % in Ooststellingwerf koos voor de BBB. Het argument is dat ze geen vertrouwen meer hebben in de overheid. Maar hoe herstel je dat? Door naar de ander te wijzen? Door nu te proberen maar een ander standpunt in te gaan nemen om je eigen hachje te redden, Avine Fokkens? Of zoals van der Wal doet, die zegt, we gaan door, er is geen tijd meer. Neemt zij de verantwoordelijkheid na 40 jaar iedereen tevreden proberen te houden. Bijzonder dat van C.der Plas ooit bij veevoederbedrijf Agrifirm werkte, een miljaardenbedrijf die grote omzet verdiende aan de boeren. En nu staat ze voor de boeren, bijzonder nadat Agrifirm ze jarenlang heeft uitgemolken. En nu ook weer de boerenprotesten sponsoren omdat ze tegen krimp zijn van de veestapel. Tuurlijk zijn ze daartegen want dan zien ze hun omzet dalen. Boeren worden in de tang gehouden door vroegere keuzes, enorme leningen waardoor overstappen minder grootschalige bedrijfsvoering bijna onmogelijk is. Maar dat verhaal wordt niet verteld, dat het gunstiger is je schaap dood te laten bijten door de wolf dan het te verkopen in de vleesindustrie omdat de vergoeding die je krijgt voor je doodgebeten schaap veel hoger is dan de vleesprijs.
De sloot is dood, we preken voor eigen parochie, we wijzen naar de ander en willen het beste voor onszelf. Deze overtuiging zorgt ervoor dat het gedrag van de ander spiegelt aan wantrouwen omdat je er vanuit gaat dat ook die ander dus het beste voor zichzelf wil. Maar in wat voor samenleving /land/wereld willen we nu leven?
Terug naar de sloot, waar 50 jaar geleden, ik verlang terug naar de sloot. Een sloot vol diversiteit, waar het samenleefde met elkaar. Waar niet één 'iets' overheerste, waar ruimte was je te ontwikkelen, niet het eigen belang voorop stond maar het samenleven met elkaar.
Reacties
Een reactie posten