tijd voor lijf en leden

Het is vakantie, tijd om de balans op te maken en na te denken over lijf, kop en leden. Mijn kop is vol, overvol. Allerlei gedachten en beelden die zich in sneltrein vaart door mijn brein jagen. Hoe creëer ik rust en evenwicht? Lees de bladen, soms een boek over hoe je meer balans kan krijgen in je leven, maar kan me niet aan de gedachte onttrekken dat het mooie gedachten zijn van enigszins narcistische persoonlijkheden. Zo heb ik het boekje 20 wegen naar geluk van Leo Bormans gekregen, nadat ik 2 uur naar zijn verhaal had geluisterd. Leo Borgmans is de Leuvense geluksprofessor, tevens auteur van het boek ‘The World Book of Happiness’. Nee, geen feel-good boek, maar het schijnt echt een boek te zijn waarin de wetenschap over geluk aanbod komt. Ik heb naar hem geluisterd het boekje bekeken maar toch is mijn geest nog steeds overvol. Probeer stil te zijn om zo kwaliteitsvolle aandacht te hebben voor mijn omgeving. Maar het helpt niet.
Heb net wel drie dagen gewandeld met mijn zoon, dat gaf even rust, door te wandelen veranderd het landschap heel langzaam. Uren liepen wij, links van ons de Vecht, rechts grasland of mais. Twee honden zorgde voor de afleiding omdat ze soms achter een haas of waterrat aangingen. Door elke dag 20 km te lopen met bagage werd er het nodige gevraagd van mijn lijf.

Maar maakt het me gelukkiger brengt het me meer in balans? 
Of is voor mij het kijken naar kunst en daarmee bezig zijn het geen wat me ‘gelukkiger’ maakt en meer in balans brengt. Het kijken naar kunst, laat mij schoonheid ervaren, het versterkt mijn verbeelding, geeft inspiratie en zorgt voor bezinning.  Als ik kijk naar mijn schilderij ‘lichaamlandschap’ dan beschouw ik het lichaam en de sporen die daarop te zien zijn als waardevol en kwalificeer ze zelfs als mooi. Lijnen van het bestaan worden zichtbaar in gezicht, op handen en lijf. Dus natuurlijk moeten we goed zorgen voordat lijf maar laten we de lijnen van het bestaan die daarop zichtbaar worden meer waarderen. Die prachtige grijze haren, die hangende borsten, als we dat koesteren voelen we ons misschien meer in balans en maakt ons dat gelukkiger.




Reacties

Populaire posts van deze blog

elk afscheid is de geboorte van een nieuwe herinnering

wat een aandacht wordt er verlegen van

het is weer bijna 4 mei